Καρναβάλια... ας γίνουμε όλοι παιδιά για λίγο!!!

Γράφει η Δήμητρα Τράκα

Είναι λίγες οι μέρες του χρόνου, που μας δίνεται η ευκαιρία να αισθανθούμε ελεύθεροι, με όποια έννοια θέλουμε, αρκεί να μην προσβάλλουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας και νομίζω πως πρέπει να τις εκμεταλλευτούμε. Και ειδικά το τελευταίο τριήμερο της Αποκριάς, είναι η κατάλληλη ευκαιρία να γίνουμε παιδιά και εξωτερικά, όχι μόνο εντός μας.
Λίγα χρόνια πριν, όταν ανέβασα στο διαδίκτυο κάποιες φωτογραφίες από τις απόκριες ντυμένη καρναβάλι κι έπειτα συνέχισα με πολύ αυτοσαρκασμό, μια καλή μου φίλη μου είπε πως γέλασε πολύ και πως είναι ωραίο να αυτοσαρκαζόμαστε και να τσαλακώνουμε την εικόνα μας κάποιες στιγμές, για να το ρίχνουμε λίγο έξω. Η απάντησή μου ήταν πολύ απλή. Ελάχιστες μέρες το χρόνο, έχουμε το δικαίωμα όλοι μας να γελάσουμε με τον ίδιο μας τον εαυτό, να νιώσουμε παιδιά και να ξεφαντώσουμε. Συμφώνησε μαζί μου και μου είπε ότι είχα απόλυτο δίκιο.
Γιατί βρε παιδιά, τι είναι τα καρναβάλια εκτός από ένα παμπάλαιο διονυσιακό έθιμο; Μια ευκαιρία είναι. Μια ευκαιρία χαλάρωσης. Γιατί αυτή τη χαρά να την έχουν μόνο τα παιδιά και να μην μπορούμε και οι ενήλικες να τη μοιραστούμε μαζί τους; Όπως χαιρόμαστε με την εικόνα ενός μικρού παιδιού, όταν το βλέπουμε ντυμένο με μια πολύχρωμη στολή και λέμε πόσο όμορφο κι ευχάριστο θέαμα είναι, μπορούμε να γίνουμε κι εμείς παιδιά και να το απολαύσουμε κι εμείς.
Δεν λέω, άλλη χάρη έχει μια στολή πάνω σ' ένα παιδάκι. Είναι χαριτωμένο, γλυκούλι και αστείο. Όμως το αστείο του πράγματος, το δικαιούμαστε όλοι μας. Το έχω πει πολλές φορές και θα το λέω συνέχεια. Τα προβλήματα δεν τελειώνουν ποτέ! Οι ευκαιρίες να ζήσουμε έστω κι λίγες ξένοιαστες στιγμές όμως, είναι ελάχιστες.
Ας πάρουμε από το χέρι τα παιδιά κι ας μοιραστούμε την χαρά τους. Ας πιάσουμε αγκαζέ τους φίλους μας κι ας τους ακολουθήσουμε σ' ένα πάρτι μασκέ, σε μια εκδήλωση, σε μια συντροφιά βρε αδελφέ με περισσότερο κέφι.
Τι θα γίνει δηλαδή αν ξανακάνουμε λογαριασμούς μετά την καθαρά Δευτέρα; Θα γκρεμιστεί ο κόσμος; Ε, και δεν χρειάζονται πάντα χρήματα για να περάσουμε καλά. Καλή παρέα και όμορφη διάθεση είναι δυο μόνο υλικά και η συνταγή πέτυχε. Ούτε ακριβές στολές, ούτε περίσσεια έξοδα. Ένα μόνο θέλουμε. Ένα μεγάλο φωτεινό χαμόγελο που θα το σχηματίσει στα χείλη η ίδια η ψυχή. Εκείνη η ψυχή που μια ολόκληρη ζωή το μόνο που κάνει είναι να υπομένει. Δεν αξίζει κι αυτή η έρμη λίγη χαρά;
Απόκριες έχουμε. Καρναβάλια ντυνόμαστε κι ας φοράμε μόνο μια μάσκα. Όχι αυτήν που μας αναγκάζουν να φοράμε καθημερινά. Αλλά εκείνη τη χρωματιστή. Εκείνη του κλόουν, του παλιάτσου, που μέσα στη δική του δυστυχία, πάντα ξέρει να γελά. Μια μάσκα κι έγινα καρνάβαλος. Μια μάσκα που είναι ικανή να γίνει για λίγο έστω, το δικό μου προσωπείο και θα μου προσφέρει τη χαρά.
Μην το σκέφτεστε και πολύ. Σηκώστε το τηλέφωνο και προτείνετε όσα επιθυμείτε σ' εκείνους που αγαπάτε και θα δείτε που η διάθεσή σας αμέσως θα φτιάξει.
Χαμόγελα, χαρούμενα πρόσωπα, πολύχρωμη διάθεση και φύγαμε!!!  
Καλή Αποκριά να έχουμε φίλοι μου!!!