Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 21 Μαΐου 2017

Πήλιο... η χώρα των Κενταύρων!!!
Γράφει η Δήμητρα Τράκα

Και ως κορίτσι του Μαγιού, με μαγιάτικο καινούργιο βιβλίο και με μαγιάτικη διάθεση,
δεν θα μπορούσαμε να μην έχουμε και μαγιάτικο ταξιδιάρικο άρθρο φυσικά!
Με αφορμή το ταξίδι μου στο βουνό των Κενταύ
ρων, το Πήλιο, την Πρωτομαγιά,
είπα να σας ταξιδέψω μέχρι εκεί και να χαθούμε παρέα στους μύθους, μέσα από τις σελίδες
της ηλεκτρονικής εφημερίδας Now24.gr.
Για πατήστε τον παρακάτω σύνδεσμο να ξεκινήσει το ταξίδι φίλοι μου!!!


http://now24.gr/pilio-i-xora-ton-kentayron/


Πέμπτη 18 Μαΐου 2017

"Μέσα από τα μάτια σου"
Δήμητρα Τράκα

Αυτό κι αν είναι δώρο γενεθλίων!!!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στις εκδόσεις ΕΞΗ, που έδωσαν μορφή σ΄ένα μου όνειρο!!!
Σε λίγες μέρες θα το αγκαλιάσουμε παρέα!


"Γεννήθηκα μέσα από το θάνατο, τυφλή, σε έναν κόσμο απάνθρωπο. Στερήθηκα το μητρικό άγγιγμα και το μόνο που γνώρισα από τη μητέρα μου ήταν ένα κρύο μαρμάρινο μνήμα και μια φωτογραφία που δεν είδα ποτέ. Τίποτα δεν μπόρεσα ποτέ να δω. Μεγάλωνα μέσα στο σκοτάδι, ανάμεσα σε ανθρώπους που ζούσαν στο φως. Υπήρξαν στιγμές που ένιωσα ανήμπορη. Ήρθα αντιμέτωπη με το μίσος, την περιθωριοποίηση και τον οίκτο. Έχασα τον εαυτό μου και κατηγόρησα όλους εκείνους που με βοήθησαν να περπατήσω στα σκοτάδια μου Έπρεπε να παλέψω πρώτα με τον εαυτό μου και μετά με τα εμπόδια που ορθώνονταν ανυπέρβλητα μπροστά μου για να γνωρίσω τι σημαίνει πραγματικά ζωή και να μην σταματήσω ποτέ να ονειρεύομαι το Αύριο.
Η συγκλονιστική ιστορία μιας γυναίκας που βίωσε το σκοτάδι στις ψυχές των ανθρώπων. Που δεν μπόρεσε να δει το πρόσωπο εκείνου που αγάπησε…. Εκείνου που μέσα από τα δικά του μάτια τής χάρισε τον κόσμο…"
Δήμητρα Τράκα
Σύντομα κοντά σας το νέο μου δημιούργημα!!!
Σε λίγες μέρες φίλοι μου κι αγαπημένοι μου αναγνώστες, θα κρατώ κι εγώ μαζί με εσάς, ένα βιβλίο μου που ήταν όνειρο και τώρα γίνεται πραγματικότητα.
Είναι απίστευτο το συναίσθημα να βλέπεις ένα έργο σου να παίρνει μορφή. Μετά από σχεδόν τρία χρόνια σκληρής έρευνας, όχι για εμένα αλλά για όσους ήταν κοντά μου, γιατί εκείνοι έπρεπε να υπομένουν τις πολύωρες απουσίες μου και την κάθε είδους τρέλα μου, γιατί για εμένα αυτά τα τρία χρόνια ήταν το πιο όμορφο ταξίδι της πολύ μικρής συγγραφικής μου πορείας ως τώρα.
Οι πόρτες άνοιγαν η μία μετά την άλλη και οι καρδιές με υποδέχονταν με τον καλύτερο τρόπο, σε έναν κόσμο άγνωστο, αλλά υπέροχο, πιστέψτε με!
Οι εκδόσεις ΕΞΗ πραγματοποίησαν αυτό το όνειρο, αγγίζοντας το με προσοχή κι ευαισθησία ανθρώπινη και γι' αυτό τους ευχαριστώ όλους πάρα πολύ!!!
Αλλά το μεγαλύτερο ευχαριστώ ανήκει σε όλους εκείνους που μ' εμπιστεύθηκαν και με βοήθησαν να το ολοκληρώσω!!!
Τιμή μου που τους γνώρισα και αξιώθηκα τον τίτλο της φιλίας τους και της εκτίμησής τους!!!


Τρίτη 9 Μαΐου 2017

Άσε με μόνο να σ' αγαπώ...

Γράφει η Δήμητρα Τράκα



Έχουμε σκεφτεί άραγε ποτέ, πόσο εγωίστρια είναι η αγάπη;
Για σκεφτείτε το φίλοι μου. Πώς την εννοούμε όταν την συλλαβίζουμε; Πώς την εννοούμε όταν τη ζητάμε; Πώς την εννοούμε όταν τη διεκδικούμε; Πώς όμως την εννοούμε όταν τη χαρίζουμε;
Δούναι και λαβείν είναι όλα σε τούτη τη ζωή, ας μην το ξεχνάμε φίλοι μου. Έτσι ακριβώς είναι όμως και η αγάπη; Γιατί έχω την εντύπωση ότι στην αγάπη δεν ισχύει αυτό;
Και θα σας εξηγήσω το συλλογισμό μου για να καταλάβετε τι εννοώ αμέσως. Σαφέστατα, νιώθουμε ευτυχισμένοι, όταν λαμβάνουμε αγάπη και κυρίως, όταν τη λαμβάνουμε μέσω πράξεων. Δεν έχει καμία σημασία αν η αγάπη αυτή είναι ανθρώπινη, ερωτική, γονεϊκή, παιδική, φιλική, συγγενική ή οτιδήποτε άλλο. Η αγάπη δεν κατατάσσεται σε κατηγορίες. Η αγάπη είναι μία! Σε οποιαδήποτε μορφή κι αν τη λάβουμε, έχει τον ίδιο αντίκτυπο στην ψυχή μας. Μας χαρίζει ευτυχία, αγαλλίαση, πληρότητα, ασφάλεια, ηθική ικανοποίηση και πολλές φορές κτητικότητα(χωρίς αυτό το τελευταίο να σημαίνει ότι είναι πάντοτε καλό) και πολλά άλλα που μας ολοκληρώνουν ως άνθρωπο. 
Καθώς όμως γινόμαστε αποδέκτες της, αυτόματα δημιουργείται εντός μας και η "υποχρέωση" της ανταπόδοσης του ιδίου συναισθήματος. Δεν γίνεται με σκοπό, ούτε μας το επιβάλλει κανείς. Απλώς πιστεύουμε ενδόμυχα ότι για ν' αξίζουμε την αγάπη κάποιου σημαίνει πως αξίζει κι εκείνος τη δική μας. 
Δε λέω πως είναι λάθος, όμως δε λέω πως είναι και απαραίτητα ευνόητο να συμβεί. Αν κάτσουμε και σκεφτούμε, πότε είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι, θα διαπιστώσουμε ότι δεν είναι η στιγμή που παίρνουμε αγάπη, αλλά τη στιγμή που δίνουμε και μάλιστα τη στιγμή που επιδρά εκείνη στο πρόσωπο που την προσφέρουμε.    
Και δεν χρειάζεται να δούμε πυροτεχνήματα στον ουρανό, για να καταλάβουμε πως ο αποδέκτης είναι ευτυχισμένος. Αρκεί ένα χαμόγελο, αρκεί ένα χάδι, αρκεί ένα μόνο βλέμμα. Ο αποδέκτης μπορεί να μην είναι καλός στα λόγια, ούτε ιδιαίτερα εκφραστικός. Το γεγονός όμως ότι αισθάνεται την ολοκλήρωση, δε γίνεται να μην το καταλάβεις κοιτώντας τον στα μάτια. 
Και τότε; Τότε είναι που η εικόνα της ευτυχίας του αποδέκτη, δημιουργεί τη δική μας ευτυχία. Μόνον τότε είναι που έχει αληθινό νόημα η έννοια της αγάπης που προσφέρουμε φίλοι μου.
"Άσε με μόνο να σ΄αγαπώ!" μη διστάζουμε να πούμε αυτές τις λίγες λέξεις αν τις εννοούμε πραγματικά. Γιατί η αγάπη που δε ζητά ανταλλάγματα μπορεί να φέρει το θαύμα της ευτυχίας στη ζωή μας!!!